ಮಿಸ್ಕಿನ್ ನ 'ಪಿಸಾಸು'

ಮಿಸ್ಕಿನ್ ನನ್ನ ಇಷ್ಟದ ನಿರ್ದೇಶಕರಲ್ಲೊಬ್ಬರು. ಕಮರ್ಷಿಯಲ್ ಚೌಕಟ್ಟಿನ ಒಳಗೇ ನಾಟಕವಾಗಿ, ಕಲೆಯಾಗಿ, ಪ್ರತಿಮೆಗಳಾಗಿ ಕಾಡುವ ಚಿತ್ರಗಳ ಕೊಟ್ಟದ್ದರಿಂದ ಇಷ್ಟವಾದವರು.

ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಚಿತ್ರಂ ಪೇಸುದಡಿ ನೋಡಿದ್ದೆ. ವಿಚಿತ್ರ ಅನಿಸಿತ್ತು.

ಆಮೇಲಿನ ಅಂಜಾದೇ,ಮುಗಮೂಡಿ,ಒಮ್ಮಾನುಂ ಆಟ್ಟುಕುಟ್ಟಿಯುಂ, ಯುದ್ದಂ ಸೆಯಿ,ನಂದಲಾಲ ದಂತಹ ಯತ್ನಗಳಿಂದ ಹತ್ತಿರವಾದರು.

ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪು ಪಾತ್ರಗಳು, ನಾಟಕೀಯ ಹೊಡೆದಾಟ(ಪೆಟ್ಟು ತಿನ್ನುವವರೆಲ್ಲ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ಬಂದು ಹಿಂದೆ ಸರಿದು ಮರೆಯಾಗುವುದು ರಂಗದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ)

ಎದೆಯಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿವ ಹಾಡುಗಳು ಅದರಲ್ಲೂ ಅಂಜಾದೆಯ ಕಣ್ಣದಾಸನ್ , ಅಚ್ಚಂ ತವಿಯ ನನ್ನ ಇಷ್ಟದವು.

ಪ್ರತಿ ಸಲ ಇವರ ಸಿನಿಮಾ ಮನುಷ್ಯ ಸಂಬಂಧದ ಮಗ್ಗುಲುಗಳ ಶೋಧಿಸುವ ಪರಿ, ತಾಕಲಾಟವ ಮುಟ್ಟಿಸುವ ವಿಧಾನ ಕಾಡುತ್ತದೆ.

ಈಗಷ್ಟೆ ನೋಡಿದ ಮಿಸ್ಕಿನ್ ಹೊಸ ಸಿನಿಮಾ 'ಪಿಸಾಸು'(ಪಿಶಾಚಿ) ಕೂಡ ಅಷ್ಟೆ.

ಚಿತ್ರದ ಆರಂಭವೇ ನಮ್ಮನ್ನ ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ಯಾರೋ ಬಾವಿಗೆ ತಳ್ಳಿಬಿಟ್ಟಂತಾಗಿ ನೋಡುವುದೇ ಬಿಡುಗಡೆಯ ಹಾದಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ ಆರುತ್ತಿರುವ ನಗೆ ಚಿತ್ರ ತೆರೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಅವಳು ಅಪಘಾತವಾಗಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾಳೆ.

ಹೊಡೆದವ ಕಾರು ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ. ಇಬ್ಬರು ಮೂವರು ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದು ಅವಳನ್ನೆತ್ತಿ ಆಟೋಗೆ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ಅಯ್ಯೋ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಒಂದು ಚಪ್ಪಲಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಹೋಗುತ್ತಿರುವಆಟೋದಿಂದ ಹೊರಚಾಚಿದ ಕಾಲಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಚಪ್ಪಲಿ ವಿದಾಯ ಹೇಳುತ್ತಿರುವಂತಿದೆ.

ಅವಳ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ತಂದವರಲ್ಲಿ ಅವನೊಬ್ಬ ಜೊಂಪೆಗೂದಲಿನ ಹುಡುಗ. ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ರೂಮಿಗೆ ತೆರಳುವ ಮುನ್ನ ಅವಳ ಕೈ ಅವನದನ್ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿದೆ. ಬಿಡಿಸಲು ನರ್ಸ್ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಂತೆ ಅವಳೂ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಂದವರೇ ಇವಳ ಸಂಬಂಧಿಕರಿಗೆ ಹೇಳಿ she is dead ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಹೊರಬಂದ ಹುಡುಗ ಸತ್ತವಳಿಗೆ ಏನೂ ಅಲ್ಲ. ಅಲ್ಲೇ ಅವಳ ಚಪ್ಪಲಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಹಿಂದಿನಿಂದ ಅವಳ ತಂದೆಯ ಅಳು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವನು ಆ ಚಪ್ಪಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. 

ಅಲ್ಲಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ ದೆವ್ವದ ಕಾಟ. ಎಂಥಹ ಕತೆ ಇದ್ದರೂ ಅದನ್ನ ತನ್ನ ಶೈಲಿಗೆ ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ತಾಕತ್ತು ಇರುವ ಮಿಸ್ಕಿನ್ ಇಲ್ಲೂ ತನ್ನ ಕೈಚಳಕ ತೋರಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಹಿಂದೆ ಮುಗಮೂಡಿಯಲ್ಲಿ ಸೂಪರ್ ಹೀರೋ ಕತೆಯ ತೋರಿದ ಬಗೆ ಹೊಸದಾಗಿತ್ತು. ಈಗ ಈ ಹಾರರ್ ಕತೆ.

ಸಂಬಂಧಗಳು, ನಂಬಿಕೆ,ಭಯಗಳ ಮೇಲಾಟ ಕೊನೆಗೊಂದು ಹ್ರದಯ ಭೇದಕ ಸತ್ಯ. ಮಿಸ್ಕಿನ್ ಮತ್ತೆ ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ.